Προβαίνουμε στην ανάρτηση των δύο εκδόσεων από το selfpublishing Lulu Press (USA, North Carolina) (https://books.google.gr/books/about/%CE%91%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%94%CE%A9%CE%A4%CE%91.html?id=XXAjzgEACAAJ&redir_esc=y, https://books.google.gr/books/about/%CE%9A%CE%91%CE%A4%CE%91%CE%94%CE%A5%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3.html?id=VGZGzwEACAAJ&redir_esc=y).
Εν καιρώ θα αναρτηθεί και το τρίτο της σειράς.
Τα κείμενα αυτά γράφτηκαν μέσα στις αντίξοες συνθήκες της παγκόσμιας ανταπεργίας και του εγκλεισμού. Ωστόσο, την σύνταξή τους την επέβαλε η ίδια η αντικειμενική αναγκαιότητα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και των αναπτύξεων της πολιτικής οικονομίας.
Πρέπει να επισημανθεί, ότι κατά τον ίδιο χρόνο, κατά φαινόμενο ως εκτός καπιταλιστικού συστημισμού και προγραμματισμού, εμφανίσθηκαν οξυμένα πληθωριστικά ζητήματα, κάτι το οποίο εκ των πραγμάτων προσέδωσε μια επίφαση επικαιρότητας σε προβληματικές από τις δεκαετίες του 1920, 1970, 1985-1995. Αυτό δεν ήτο ασύνδετο από τις κουλτούρες εσχατολογισμού και καταστροφισμού, ακόμα και από αυτές, οι οποίες εσωκλείονταν με τον πιο νοήμονα και προωθημένο τρόπο στις σχετικές επεξεργασίες της Theorie Communiste.
Πρέπει επίσης να ξεκαθαρισθεί, ότι δεν πρόκειται για ένα νέο υποτιθέμενο "Das Kapital" του 21ου αιώνα. Άλλωστε, ένα τέτοιο εγχείρημα επεφέρθη (στην οπτική μας ανεπιτυχώς) από τον Πικετύ, κάτι στο οποίο ασκείται ακροθιγώς κριτική στο αναρτηθησόμενο κείμενο.
Φρονούμε, ότι η κομμουνιστική οπτική, ειδικά μετά την εμπειρία σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τον 20ο αιώνα, κατηγοριοποιει την οποιαδήποτε απόπειρα μιας τέτοιας επικαιροποίησης, ως σε τελική ανάλυση συνεισφορά στην αναπαραγωγή του καπιταλισμού.
Συνεπώς, αποδεικνύουμε εις βάρος των ιδεολογικών μορφών, ότι ο κομμουνισμός, η εργατική επανάσταση ως κίνηση μελλοντικότητας εμπεριέχει σε κατηργημένες μορφές την ίδια την εξέλιξη του κεφαλαίου, την ανάπτυξη του συνολικού προτσές καπιταλιστικής παραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι όλο και πιο πολύ επιθυμούμε η κριτική μας να έρχεται από το μέλλον. Η θέση αυτή είναι οργανικά συνδεδεμένη με τον ίδιον τον ιστορικό υλισμό ή μπορεί να εννοηθεί, ότι συνιστά την εκπήγασή του. Απ' αυτό συνεπάγεται, ότι η σύγχρονη κομμουνιστική διερεύνηση του καπιταλισμού είναι πολιτικά αιχμηρή, στο μέτρο που τον ιστορικοποιεί.
Το ξαναλέμε ρητά, ότι ούτε ένα βήμα δεν πρόκειται να κάνει το επίσημο αριστερό, προοδευτικό, κομμουνιστικό κίνημα, όσο θεωρεί, ότι η προοδευτική πορεία του, έχει δήθεν να κάνει με την επίλυση γρίφων και μυστηρίων του παρελθόντος, κάτι το οποίο εκπίπτει σε μια στρεβλή συνείδηση της ίδιας της υλιστικής κατανόησης της ιστορίας (μέσα από την μηχανιστική ταύτιση ιστορίας και παρελθόντος). Ομοίως, η κομμουνιστική κίνηση της εποχής μας, η συλλογική χειραφετητική προσπάθεια είναι τέτοια, διότι ασκεί υλιστική κριτική, αναιρεί την περιστροφή και την νοηματοδότηση της πολιτικής γύρω από φετίχ.
Για μας η εργατική κριτική συνεχίζει να είναι μητροπολιτικό ταξίδι, μητροπολιτική περιπλάνηση, συντροφική ανεύρεση χώρων και οικοδόμηση νέων αδιαμεσολαβητα υλικών ανθρώπινων κοινοτήτων.
No comments:
Post a Comment