Συμπληρώματα και παραλειπόμενα περί Αυτοκρατορίας και εγχώριας εθνικής πολιτικής

Η διαφωνία μας προς το “Empire” των Negri-Hardt ήταν θεμελιακή: η Αυτοκρατορία ως τέτοια δεν μπορεί να είναι κατ' ιδίαν τρόπος παραγωγής. Αντίθετα, είναι τέτοια, διότι προσδιορίζεται και καθορίζεται από την διαλεκτική της διαδοχής των τρόπων παραγωγής. Ευλογοφανώς, αυτό είναι η βασική διαφορά της ως ιστορικό γίγνεσθαι από το μπουρζουάδικο έθνος-κράτος, καθ’ όσον το τελευταίο υπάρχει ως κοινωνικοοικονομικός σχηματισμός, προκειμένου εντός του να επικρατεί ένας δοσμένος τρόπος παραγωγής, στην ευρεία πλειοψηφία των περιπτώσεων ο καπιταλιστικός. Επιπρόσθετα, διατυπώσαμε μια μεγάλη ένσταση προς την ανάλυση και την πολιτική νοηματοδότηση της μη υλικής εργασίας και της βιοπολιτικής παραγωγής, την οποία πρόσφατα κοινοποιήσαμε με συστηματικό τρόπο.¹

Η κριτική μας προς την θέση των Ν-H περί Empire ως τρόπου παραγωγής είναι ανάπτυξη και προσαρμογή της ταυτόσημης θέσης μας περί κριτικής στην θεωρία περί ιμπεριαλισμού της Φαβιανής Εταιρείας (Χόμπσον) και της Β΄ Διεθνούς (Χίλφρεντινγκ, Κάουτσκυ, Λένιν), που διέβλεπαν, ανεξάρτητα των διαβαθμίσεων, τον «ιμπεριαλισμό» ως αυτοτελές σκαλοπάτι, βαθμίδα καπιταλιστικής ανάπτυξης με (δήθεν) τάση ανεξαρτητοποίησης από τις βασικές νομοτέλειες του παραγωγικού προτσές κεφαλαίου, όπως αναλύεται στον Πρώτο Τόμο του “Κεφαλαίου”.² Άλλωστε, έχει λεχθεί, ότι η θέση των N-H είναι προσαρμογή και ανάπτυξη ή παραπλήσια της θέσης του Κάουτσκυ περί ούλτρα-ιμπεριαλισμού. Ομοίως, έχουμε διατυπώσει με συστηματικό τρόπο κριτική στις παλαιόθεν θεωρίες περί πυραμίδας.³

Στην οπτική μας, το πιο ωφέλιμο και χρήσιμο είναι η Αυτοκρατορία να μελετάται με όρους ιστορικού υλισμού, και όχι τόσο σαν μια τρέχουσα ή επικαιρική πολιτική φιλοσοφία. Αυτό καθίσταται αναγκαίο, καθ’ όσον δι’ αυτού διευκρινίζονται οι θεμελιακές δυναμικές προσδιορισμού σε ορίζοντα αιώνων. Είναι κάτι που συνιστά πραγματική με επιστημονικούς όρους αντιπαράθεση προς τους οπορτουνισμούς, de facto επιβαλλόμενους από την συνάρτηση της αντιϊμπεριαλιστικής ανάλυσης από τις εκάστοτε χιλιομετρικές προόδους των στρατών στα πεδία των μαχών.

Η Αυτοκρατορία στην καπιταλιστική ιστορία έχει αναπτυχθεί σε δύο κυρίαρχες μορφές: το British Empire και το Γερμανικό Ραιχ. Αυτός ο άλλοτε διττομορφισμός και άλλοτε αντιπαραθετισμός αντιστοιχεί στην μακρά διάρκεια στην διάστιξη της στρατηγικής θεμελίωσης στην γη και στην θάλασσα. Σε πιο μεσοπρόθεσμες διάρκειες της τάξης των μερικών αιώνων οι οικονομικές, πολιτισμικές και εθνικές διαφοροποιήσεις μπορεί να αναδεικνύονταν ως έχουσες μεγαλύτερη κεντρικότητα.

Πάραυτα, στην τρέχουσα εποχή της αποδιάρθρωσης της ιμπεριαλιστικής ευταξίας (1993-2000), του ΠΠΔ΄ (2001-), της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης (2008-2010), της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, και της παραγωγικής ανόδου της Κίνας, η εμπειρία της ΕΣΣΔ ως συγκρότησης, η οποία στην πορεία ανάπτυξής της έλαβε Αυτοκρατορικά χαρακτηριστικά, συνιστά εργώδη πραγματικό ορίζοντα, ελλείψει του οποίου κάθε ανάλυση μοιάζει χωλή και λειψή.

Εμμένουμε στον ουδόλως τυχαίο προσδιορισμό της απ’ τον Ρίγκαν ως Evil Empire. Σε μια προσπάθεια αποκωδίκωσής του διακρίνουμε τις εξής δυναμικές: τον νομαδισμό, την ενεργοποίηση της διαλεκτικής της αναγνώρισης ως προσδιοριστικής των πολιτικών και υποκειμενικών σχέσεων, ως μαζικής δυναμικής πολιτικής υποκειμενοποίησης, την διεισδυτική δυναμική του εἶναι δι’ ώτέρων (being through others, Sein-für-Anderes).

Τόσο ξέχωρα, όσο και ως συνεκτικότητα αυτές οι Αυτοκρατορικές δυναμικές είναι παρούσες στην πολιτική και δράση των ισχυρών χωρών και δυνάμεων. Αυτό που τις καθιστά ευδιάκριτες, και έτσι αναβιώνει την σχετική σοβιετική εμπειρία, είναι, πως γίνεται όλο και πιο πολύ κατανοητό, ότι τα περιφερειακά συστήματα διεθνών σχέσεων εντός της παγκόσμιας αγοράς διέπονται και σπαράσσονται από την αναρχία των σχέσεων, χωρίς οι ΗΠΑ στο σύνολό τους να εξωτερικεύουν κάποια συγκεκριμένη διάθεση μιας νέας συστημικής συγκρότησης.  

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι εύλογο, ότι ο εγχώριος εθνικός σχηματισμός οφείλει και έχει όφελος να επανασυνδεθεί και να επανασχεδιάσει σύμφωνα με τις θαλάσσιες στρατηγικές. Άλλωστε, απ’ αυτές σε υλικό επίπεδο αντλεί την ιστορική νομιμοποίηση και την επιβολή του. Αυτό στην πορεία ανάπτυξής του απαιτεί ένα θαρραλέο ποιοτικό βήμα στην εκβιομηχάνιση και την υψηλή τεχνολογία, επομένως και την διαμόρφωση μιας συναφούς και αποκρίνουσας έγγειας στρατηγικής, και τις προαπαιτούμενες και συνεπακόλουθες κοινωνικοταξικές συγκρούσεις.

Συνολικά, οι αντιφάσεις και οι υλικές δυσκολίες της βιομηχανικής ανάπτυξης και εξέλιξης σε παγκόσμιο επίπεδο καταδεικνύουν, ότι ο σημειοκαπιταλισμός και ο υπερφετιχισμός της ονομαστικής αξίας/πλασματικού κεφαλαίου, λειτουργούντα ως ιδιότυπες μορφές οργάνωσης, νοηματοδότησης και πραγμοποίησης των παραγωγικών και ευρύτερα κοινωνικών σχέσεων έχουν καταστεί εμπόδιο στην περαιτέρω επαναστατικοποιημένη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, στην ανάπτυξη της ίδιας της κοινωνικής εργασίας. -Πρόκειται για ένα ακόμα αντικειμενικό κριτήριο προοδευτισμού, για μια προοδευτική Αντικειμενικότητα από την σκοπιά της Αυτοκρατορίας. Έχει αποδειχθεί από όλες τις νοήμονες λειτουργίες της πολιτικής φιλοσοφίας, ότι αυτή η σκοπιά θέασης και παρέμβασης διευκολύνει την τοποθέτηση του ταξικού διλήμματος: ή με τον Καίσαρα ή με τον Σπάρτακο

Βέβαια, στα μυαλά ορισμένων κι αυτή ακόμα η οπτική είναι μη ικανοποιητική. Ωστόσο, θεωρούμε, ότι το θέμα είναι θέμα τρέχουσας πολιτικής διαπάλης. Έχουμε διατυπώσει, ότι η πολιτική σύμφωνα με την Πρώτη Θέση στον Φόυερμπαχ είναι βρώμικη πράξη κριτικής εξωτερίκευσης υλισμού.⁴ Αυτό σημαίνει από ιστορική άποψη, ότι η πολιτική απ' τα αρχαία χρόνια του Αλκιβιάδη και του Δημοσθένη έχει πρεσβείες και παραπρεσβείες, άφοβες και αόρατες Επιτροπές,⁵ σύμφωνα με τον Σέυ: παρασιτικούς και πράκτορες της βιομηχανικής παραγωγής, πράκτορες του ιδεαλισμού και πράκτορες του υλισμού. Αν κάποιος αρνείται την βρώμικη πράξη της Πρώτης Θέσης στον Φόυερμπαχ, με ό,τι συνεπάγεται, είναι σαν να αρνείται όλη την ανατρεπτική πολιτική πρακτική.  

1 Βλ. https://techspek999.blogspot.com/2024/04/blog-post.html

2 Βλ. https://techspek999.blogspot.com/2023/11/blog-post_3.html

3 Βλ. https://techspek999.blogspot.com/2023/08/blog-post_25.html

4 Βλ. https://theshadesmag.wordpress.com/2024/03/05/stoixeia-ilismou-praksis/

5 Βλ. Δημοσθένης, Περὶ τῆς Παραπρεσβείας, 

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82_(%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82), 

Kατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆς, 

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC_%CE%91%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85_%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82_%CE%91