“Daß alle unsere Erkenntnis mit der Erfahrung anfange, daran ist gar kein Zweifel; denn wodurch sollte das Erkenntnisvermögen sonst zur Ausübung erweckt werden, geschähe es nicht durch Gegenstände, die unsere Sinne rühren und teils von selbst Vorstellungen bewirken, teils unsere Verstandestätigkeit in Bewegung bringen, diese zu vergleichen, sie zu verknüpfen oder zu trennen, und so den rohen Stoff sinnlicher Eindrücke zu einer Erkenntnis der Gegenstände zu verarbeiten, die Erfahrung heißt? Der Zeit nach geht also keine Erkenntnis in uns vor der Erfahrung vorher, und mit dieser fängt alle an”
Immanuel Kant, Kritik der reinen Vernunft, Einleitung, I. Von dem Unterschiede der reinen und empirischen Erkenntnis
“Ein Objekt, ein wirkliches Objekt, wird mir nämlich nur da gegeben, wo mir ein auf mich wirkendes Wesen gegeben wird, wo meine Selbsttätigkeit – wenn ich vom Standpunkt des Denkens ausgehe – an der Tätigkeit eines anderen Wesens ihre Grenze – Widerstand findet. Der Begriff des Objektes ist ursprünglich gar nichts anderes als der Begriff eines anderen Ich – so faßt der Mensch in der Kindheit alle Dinge als freitätige, willkürliche Wesen auf – daher ist der Begriff des Objektes überhaupt vermittelt durch den Begriff des Du, des gegenständlichen Ich. Nicht dem Ich, sondern dem Nicht-Ich in mir, um in der Sprache Fichtes zu reden, ist ein Objekt, d.i. anderes Ich gegeben; denn nur da, wo ich aus einem Ich in ein Du umgewandelt werde, wo ich leide, entsteht die Vorstellung einer außer mir seienden Aktivität, d.i. Objektivität. Aber nur durch den Sinn ist Ich nicht Ich”.
Ludwig Feuerbach, Grundsätze der Philosophie der Zukunft, § 32
Ι.
Περί των παρουσών προκειμένων
-Ο νοήμων και γι’ αυτό πρακτικός υλισμός αναδεικνύεται μέσα από την κινητοποίηση των κατηγοριών και προσδιορισμών του υπάρχοντος. Αυτό απέχει από τον εμπειρισμό του μικρό-κοσμου, από την υποκειμενική αντίληψη της εμπειρίας του άμεσα αισθητού, και στον ίδιο χρόνο αντιτίθεται στον εν πολλοίς ψευδαισθησιακό συμπυκνωτισμό των πασπαρτού κρυπτο-ορολογιών.
-Ένας τέτοιος υλισμός έχει ξεκόψει από τα trademarks τα οποία χαρακτήρισαν τις πτυχές του φιλοσοφικού υλισμού από τη δεκαετία του 1840, και γι’ αυτό αναπτύσσεται νομιναλιστικά σε διαπάλη προς το φιλοσοφικό ρεαλισμό: με ακονισμένους νομιναλιστικούς όρους, ο Κάντ ασκώντας κριτική στην επιχειρηματική τάξη κάνει ήδη εργατική κριτική, ο Άνταμ Σμιθ όταν συνδέει το ανέβασμα των εργατικών μισθών με τη βιομηχανική ανάπτυξη και επέκταση, κάνει ήδη εργατική κριτική. Ο Χέγκελ παρουσιάζοντας την κίνηση και ανάπτυξη του Πνεύματος ως εργασία της αρνητικότητας κάνει ήδη εργατική κριτική. Ο Σαβινύ ήδη αναπτύσσει “κριτική στη Γερμανική Ιδεολογία” ασκώντας κριτική στην αστική νομική κωδικοποίηση με τα μέσα μιας “υλιστικής σύλληψης της ιστορίας” [“materialistische Geschichtsauffassung”].
-Η ελλογότητα των εργοστασιακά προσδιορισμένων ταξικών αγώνων δύναται να αποδοθεί και να περιγραφεί κειμενικά κύρια μέσα από τη διαδικασία της ανάλυσης ως η πιο πρέπουσα μορφικότητα ως κάτι που πιο εύκολα και πιο οικονομικά συντείνει στην άμεση παραγωγή μιας συνάρθρωσης [gestalt], ενός εργατικού μηχανισμού ως εξωτερίκευσης της αντικειμενικότητας της έννοιας.
II.
Στοιχεία συναρθρωτικής κρίσης στην κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία έχουν συγχρονισθεί με την κρίση μετάβασης [1] της αυτοκινητοβιομηχανίας των ευρωπαϊκών χωρών. Εν τούτοις, εκ πρώτης όψεως η περιοδικότητα των κύκλων εργατικών αγώνων μαρτυρεί από το 2010 ξεσπάσματα μαρξιστικά περιγράψιμων περιοδικών κρίσεων.
Μια μακροοικονομική εκτίμηση συναρτάται στο μέγεθος και στην ποιότητα των πληροφοριών καθώς “δυτικά” μέσα ενημέρωσης αναπαριστούν μια επελαύνουσα κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία, [2] την ίδια ώρα που ασιατικά και άλλα μέσα ενημέρωσης εμφανίζουν μια ζοφερή [3] εικόνα κρίσης υπερπαραγωγής με τάσεις γενίκευσης. Ο ιστορικά πιο έγκυρος και έμπειρος Economist κάνει ρητά λόγο για τάσεις και αυξανόμενα στοιχεία εταιρικών χρεωκοπιών και απώλεια εύρους ανταγωνιστικότητας. [4]
Στη γενικότητά του συνολικού επιστητού, μια εκτίμηση-πρόβλεψη προϋποθέτει μια πιο διεισδυτική γνώση της κινεζικής κρατικοκομματικής λειτουργίας στην αυτοκινητοβιομηχανία. [5] Ωστόσο, κι αυτό δεν αρκεί από μόνο του, καθόσον το δυσχερές ζήτημα είναι ο εντοπισμός του τρόπου ένταξης (ή μη) της κινεζικής αυτοκινητοβιομηχανίας στο ειδικά προσδιορισμένο προτσές της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, και ο ρόλος της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας (κύρια από το σημείο θέασης της παγκόσμιας αγοράς) στην παγκόσμια κεφαλαιακή διαδικασία.
Επ’ αυτού το πρωτείο της ισχύος και της δυνάμεως δεν προκύπτει τόσο από την ανάλυση και κριτική των σχέσεων, αλλά σε πρώτο χρόνο από την επίγνωση [6] και καταγραφή των δυνάμεων ως τέτοιων και των παραγόμενων, κυκλοφορουσών και ευρισκόμενων σε απόθεμα ποσοτήτων (εργάτες, πρώτες ύλες και ακατέργαστο υλικό, στοιχεία παγίου κεφαλαίου, μηχανουργία, χρηματικές ποσότητες, εξαρτώμενες βιομηχανίες και επιχειρήσεις στο κυκλοφοριακό προτσές και στα πεδία των χρηματαγορών).
ΙΙΙ.
Από ιστορική άποψη, η καπιταλιστική αυτοκινητοβιομηχανία εμπεδώνει την κοινωνικοπολιτική κεντρικότητά της μέσα στο συνολικό σύστημα του κεφαλαίου επειδή καταφέρνει με πιο μαζικούς, άμεσους και αποτελεσματικούς όρους από οποιαδήποτε άλλη να επιβάλλει μια υπάρχουσα δυναμική μηχανοποίησης και αυτοματοποίησης του κοινωνικού και των υποκειμένων που εμπλέκονται στην παραγωγή, κυκλοφορία και χρήση των προϊόντων της. Η καπιταλιστική αυτοκινητοβιομηχανία έχουσα από τους πιο υψηλούς βαθμούς οργανικής σύνθεσης κεφαλαίου, συγκέντρωσης και κεντρικοποίησης συγκροτεί με ειδικά προσδιορισμένους όρους και τρόπους ένα σύνολο εργατότυπων και ένα σχετικά ενοποιημένο παράδειγμα χρήστη των προϊόντων της-οδηγού η συμπεριφορά του οποίου εκτείνεται άμεσα στην καπιταλιστική κυκλοφορία και αναπαραγωγή με τόσο άμεσο και επιθετικό τρόπο ώστε το να πας βόλτα ή μια εκδρομή το κορίτσι σου με το αμάξι παρίσταται όχι μόνο ως άμεσο εργοστασιακό προϊόν, αλλά ως κυρίαρχος τρόπος οργάνωσης της κοινωνικής ζωής και της καταναλωτικής συμπεριφοράς όπως αυτή κανοναρχείται και διευθύνεται στον ελεύθερο χρόνο.
Αυτό μας είναι κάτι γνώριμο και οικείο από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Κορέα, την Ιαπωνία από τα χρόνια του μαζικού φορντισμού και τογιοτισμού, και κατά κάποιο τρόπο αναδιαμορφώνεται και μετασχηματίζεται (για τις εμφανώς προνομιακές κοινωνικές κατηγορίες) μέσα από τον τεσλισμό.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι στην Κίνα ουδέποτε δούλεψε έτσι η αυτοκινητοβιομηχανία. Τι επίδραση έχει αυτό μεσοπρόθεσμα όσον αφορά την κοινωνική και συμβολική-ιδεολογική ανταγωνιστικότητα της κινεζικής αυτοκινητοβιομηχανίας (ιδωμένης πλέον ως ένα συνολικό σύστημα οργάνωσης των προσίδιων σε αυτή κοινωνικών υποκειμένων -και όχι μόνο από τους μονόπλευρους και συχνά αποπροσανατολιστικούς και παρερμηνευτικούς όρους των ποσοτικών δεδομένων των εμπορικών πωλήσεων στις αγορές) έναντι των νέων κοινωνικών παραδειγμάτων της ευρωπαϊκής, ασιατικής και αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας σε συνθήκες μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση?
Από τη σκοπιά της εσωτερικότητας και της συνολικής συγκρότησης του κινεζικού κοινωνικού σχηματισμού είναι κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί, αν δεν ληφθεί υπόψη και δεν προσμετρηθεί το giga-problem της ιστορικής πτώσης του κινεζικού πληθυσμού. [7] Όπως αποκαλύφθηκε (συχνά εκ των υστέρων) η στρατηγική πολιτική “του ενός παιδιού” και συνολικά του ελέγχου των γεννήσεων κλπ. είχε εσωτερικευμένα εκτεταμένα ιδεολογικά και μεταφυσικά χαρακτηριστικά επικαιροποιημένων μαλθουσιανών αντιλήψεων ώστε κάποιος μπορεί να πει ότι η ιστορική κινεζική κοινωνική κρίση είναι φορμαλιστικά μια μαλθουσιανή κρίση η οποία έγινε αντίστροφα μαλθουσιανή.
Εντός αυτού του συνολικού πλαισίου ιστορικής κοινωνικής κρίσης μπορεί να εντοπισθεί η σχέση και οι συνέπειες του συγχρονισμού των όποιων δυσκολιών ή κρίσεων ή κρίσης στην κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία με την πανθομολογούμενη από 2021 (αρχή γενομένη με την κατάρρευση της βιομηχανίας κατασκευών) τρέχουσα οικονομική κρίση [8] επεκτεινόμενη με επιδεινωτικούς όρους και στην εξωτερική κλωστοϋφαντουργία και στις βιομηχανίες φτηνών εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης, συνοδευόμενη από κύματα εργατικών αγώνων. [9]
ΙV.
Το θέμα με τους τρόπους μυστικοποίησης των εδώ αναδεικνυόμενων ταξικών αγώνων [10] στον επίσημο, θεσμικό επιστημονικό λόγο είναι ότι δεν προσβλέπουν τόσο σε μια έστω κοινωνιολογική-θετικού τύπου περιγραφή, όσο στην δήθεν εμπειρική επικύρωση συμπερασμάτων και αξιωμάτων a priori ληφθέντων. [11] Αυτό συνιστά μια τελευταία γραμμή άμυνας του κινεζικού κόμματος-κράτους έναντι των αγώνων η οποία μεταφράζεται σε κομματικές, επιχειρηματικές και κρατικές έδρες.
Από την υποσημειωμένη βιβλιογραφία μια εκ πρώτης όψεως αλλαγή σε σχέση με το κύμα εργατικών αγώνων του 2010-2015 είναι ότι κατά την τρέχουσα κρίση οι αγώνες δεν έχουν τόσο έκδηλο επιθετικό-διεκδικητικό χαρακτήρα, αλλά είναι κύρια αγώνες άμυνας και ανά περιστάσεις έχουν -δυστυχώς και συνάμα σε εξοργιστικό βαθμό- χαρακτήρα επιβίωσης.
Αυτό πιθανά ομολογεί πολύ περισσότερα για την όλη κατάσταση από όσα μια ντουζίνα στατιστικές. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο ανάγνωσης, ανάλυσης και εκτίμησης κάποιος μπορεί να πει ότι παρατηρούμε ένα αντεπαναστατικό, αντεργατικό προτσές πλήρους καπιταλιστικοποίησης, όπου κάποια εργοστάσια αφήνονται να βουλιάξουν, προκειμένου να ενισχυθούν αυτά με τους αυτοματισμούς και με τον πιο ευνοϊκό για το σταθερό κεφάλαιο συσχετισμό έναντι του μεταβλητού. Μ’ αυτή τη λογική, η μη ύπαρξη δημόσιων στοιχείων για ανάδυση νέων άμεσων εργοστασιακών μορφών εργατικής οργάνωσης -πάλι πιθανά- προοικονομεί είτε μια σειρά υλικών ηττών των εργατών είτε μια δυναμική πολιτικοποίησης (που και πάλι θα εμφανισθεί ή θα παρουσιασθεί σε εμάς σχετικά μυστικοποιημένα).
Η στάση ενός εργάτη σε μια δυτική χώρα προς αυτούς τους εργατικούς αγώνες πέρα από την επιβαλλομένη στήριξη και αλληλεγγύη κατευθύνεται άμεσα στη διαμόρφωση αντίστοιχων πολιτικών οπτικών.
Υπάρχουν διανοούμενοι και δημοσιολόγοι οι οποίοι εμμέσως πλην σαφώς υπαινίσσονται ότι αυτοί οι αγώνες είναι κακοί και ότι οι εργάτες πρέπει να βάλουν πλάτη στη εθνική προσπάθεια της Κίνας να ξεπεράσει την κρίση και να προχωρήσει αισιόδοξα προς την ενατένιση ενός λαμπρού μέλλοντος σοσιαλισμού με ανθρώπινα/κινέζικα χαρακτηριστικά, και άλλοι που καλούν σε στήριξη και πολιτικοποίηση επί του ουμανιστικού δικαιωματισμού ως απόκριση στο δυτικό-δημοκρατικό ανταγωνισμό. Ως πολιτικές στάσεις δεν είναι κάτι καινούριο όλο αυτό.
Ωστόσο, το καινούριο έχει να κάνει ακριβώς με την εκτίμηση και πρόβλεψη για τις ολικές τάσεις και δυναμικές του σύγχρονου κινεζικού κοινωνικού σχηματισμού σε συνάρτηση με τις άλλες ανατολικές και ασιατικές κοινωνίες.
εξορύκτες του πραγματικού
[1] Ενδεικτικά βλ. Wildcat, Raus aus der Schockstarre! »Der Zustand der Autoindustrie ist eines der sichtbarsten Elemente einer allgemeinen Krise der Industrie.«, 25.2.2025, english translation https://www.angryworkers.org/2025/03/28/get-out-of-the-state-of-shock-on-the-automobile-crisis/
[2] Ενδεικτικά βλ. A REUTERS SPECIAL REPORT, How China's new auto giants left GM, VW and Tesla in the dust, July 3 2025, https://www.reuters.com/investigations/how-chinas-new-auto-giants-left-gm-vw-tesla-dust-2025-07-03/
[4] Βλ. The Economist, China’s manufacturers are going broke. Overcapacity is leading to soaring bankruptcies, Aug 8th 2024, https://www.economist.com/business/2024/08/08/chinas-manufacturers-are-going-broke
[5] Ενδεικτικά βλ. Yuan Chen, C.-Y. Cynthia Lin Lawell, and Yunshi Wang, The Chinese Automobile Industry and Government Policy, May 2020, Tingting Sun and Muhammad Asraf bin Abdullah, “Impact of Industrial Agglomeration on the Upgrading of China’s Automobile Industry: The Threshold Effect of Human Capital and Moderating Effect of Government”, Sustainability 2025, 17(7), 3090; https://doi.org/10.3390/su17073090
[6] Ενδεικτικά βλ. https://www.youtube.com/watch?v=MCBdcNA_FsI
[7] Ενδεικτικά βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Demographics_of_China
[9] Ενδεικτικά βλ. https://hklabourrights.org/news/chinese-sweatshops-go-global-workers-strike-outrage-spreads/?fbclid=IwY2xjawOo9C1leHRuA2FlbQIxMABicmlkETBYcmQxNVZkUGY2SXp6U3h5c3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHmkINgqMXeCvTj0dIdrlAkJAsNNunoFHY7Iqb6T3MNMIWu2S5gKr4kLM_uVf_aem_A9kafo1V-iexPeQDnqhTwQ, https://www.politico.eu/article/strike-italy-textile-capital-prato-chinese-factory-migrant/?fbclid=IwY2xjawOo9CtleHRuA2FlbQIxMABicmlkETBYcmQxNVZkUGY2SXp6U3h5c3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHqqlIRKc0FN7sJBQfH-VdCBLwkTWM5QmYZqH3tZleyFrqdDOGjTHpFAa6EvH_aem_06YskGoSQyh1Fx5VJBxWXg
[10] Ενδεικτικά βλ. https://www.gongchao.org/en/unrest-in-chinas-car-factories/, https://clbarchive.prvcy.page/en/content/auto-workers-bear-brunt-competition-and-ev-transition-chinese-market-international-just/
No comments:
Post a Comment